ترجمه این پست به زبان های دیگر نیز روی سایت هست: فارسی
آینه دوزی
آینه دوزی از قدیمی ترین هنرهای سنتی استان سیستان و بلو چستان می باشد. این هنر زیبا از ایالت بلوچستان پاکستان وارد ایران شده است. اوج شکوفایی این هنر در دوره صفویه بوده است.
آینه دوزی چگونه است؟
در هنر آینه دوزی، آینه با ضخامت بسیار کم و مواد رنگارنگ درخشان نظیر پولک به اشکال مختلف بر روی پارچه، چرم، ماهوت، و پته میدوزند.
آینه دوزان بر این باورند که آینه انعکاس واقعیت است و بدیها و نظرها را دور میکند. این دیدگاه فلسفی به آینه، این هنر زیبا را در بین بلوچها به هنری مقدس تبدیل کرده است. معمولا خانواده های بلوچ از آینه دوزی، برای زینت دهی البسه، منازل، و مرکب نو عروسان استفاده میکنند.
مهد آینه دوزی ایران
بانوان خوش ذوق سیستانی با بکارگیری نخ های مختلف رنگین و ظریف و طرح های زیبا، این هنردستی کم نظیر و زیبا را زنده نگه داشتند. امروزه، از این هنر قدیمی و زیبا در زینت آلات زنانه، رو تختی، پرده، رویه کوسن، رومیزی، کیف و کفش، و غیره استفاده می شود.
به نظر میرسد هنر آینهدوزی از ایالت بلوچستان پاکستان به سیستان ما راه پیدا کردست و در آنجا با فرهنگ بومی ما مختلط شد. این هنر در ایران دوره صفوی به اوج خودش میرسد.
زادگاه اصلی این هنر در ایران، شهر زابل در استان سیستان و بلوچستان است و کمتر در مناطق دیگر قابل رویت است. به آینهدوزی در گویش محلی بلوچستان «ایران سامان» میگویند که بین بومیان طرفداران زیادی دارد و کاربرد اصلی آن تزیین مرکب نو عروسان و اتاق ها و خانههای مسکونی است و برای تزیین لباس هم کاربرد دارد.
در سیستان و بلوچستان، آینه گاهی در کنار سکهدوزی بر روی لباس زنان یا کلاه مردان میدوزند. البته در بین زنان بلوچ دوخت آینه روی یک سطح تیره تماما سیاهرنگ به همراه سوزندوزیها نماد خودشید در دل کویر تشنه است، زیرا در کویر آنچه بیش از هر چیز دیگری خودنمایی میکند، خورشید سوزان و کویر سیاهرنگ است. این نگاه فلسفی به آینه این هنر زیبا را در بین بلوچها به هنری مقدس تبدیل کرده، زیرا بیانگر نگرش و محیط جغرافیایی زیستگاه آنان است.
مهجام گلس سازنده انواع مدل های آیینه ای.
می توانید خانه خود را، به مانند یک کاخ تزیین نمایید.